Afgelopen week een recensie in het NRC  van een van de mooiste netwerkwandelingen : Deventer langs de IJssel. Zoals de auteurs verwoorden: pal grenzend aan de randen van een grote stad, kan dat wel een echte natuurbeleving zijn? Wel als die stad Deventer heet en er een IJssel tussen zit, zo blijkt. Wie vanaf het continu heen en weer varende voetpontje de overzijde betreedt, ervaart überhaupt geen stad meer, of het moet het fraaie zicht zijn op de kenmerkende Grote Kerk. Het leuke is deze wandeling is hemelsbreed 1 km van ons vandaan!

De route bestaat uit twee lussen die eenvoudig ook elk los te lopen zijn, in dat geval gaat het om 6 en 5 kilometer. Interessant zijn de nieuwe overloopgebieden die voor toekomstige wateroverlast zijn aangelegd. Vooral de tweede lus is fraai, omdat deze door een weliswaar klein maar oogstrelend bosperceel voert, met die grote oude bomen die het oostelijk deel van Nederland zo kenmerken – en waar de westerling in haar platte leefomgeving soms zo naar kan snakken. De beheerders van het wandelnetwerk hier moeten trouwens hoognodig wel even uit hun stoel komen: het gras en onkruid was eind juni al zo hoog opgeschoten dat sommige paaltjes met wegbewijzering simpelweg onzichtbaar waren. Dat betekende tot drie keer toe verkeerd lopen, en alleen door het kaartje te bestuderen in combinatie met Google Maps kon de gemiste afslag alsnog worden gevonden. Even snel nalopen met snoeisnaar s.v.p., want zonder de vloeken die me dankzij deze onvrijwillig gelopen extra kilometers in de brandende zon ontsnapten, was dit een perfecte wandeling.